Wednesday, November 30, 2005

E.O. Ako, T.O. Muna



Minsan may mga araw na parang nakalaan talaga na hindi maganda, yung bang pag labas mo pa lang ng bahay ay may feeling ka na “It’s not your day”, yung bang pag labas mo ng bahay ay muntik ka nang mabagsakan ng sanga at alam mong yun na ang sign na sira ang araw mo.

Yun nga ang nangyari kahapon. Para bang pinagsama sama ang mga mang bu bwisit sakin. Nag ipon ipon ang mga masa samang ugali, pakiramdam ko ay sasabog ako at maya maya ay sinabi ko na sa sarili ko na gusto kong nag mag early out at time out muna sa sakit ng ulo.

Buti naman pinagbigyan ako ng langit at nasunod ang aking hiling. Maya maya ay inabot na sakin ang early out form at muling nagbalik ang aking smile. Pag uwi ko nang bahay ay direcho sa pag bukas ng fridge at inilabas ang vanilla ice cream. Ayuzzzzzzzzzzz. At sinabi sa sarili ko na everything’s gonna be alright. Yun nga lang sira ang diet ko. hihihihihihihi

Where is the moment we need at the most
You kick up the leaves and the magic is lost
They tell me your blue skies fade to grey
They tell me your passion's gone away
And I don't need no carryin' on

You stand in the line just to hit a new low
You're faking a smile with the coffee to go
You tell me your life's been way off line
You're falling to pieces everytime
And I don't need no carryin' on

Cause you had a bad day
You're taking one down
You sing a sad song just to turn it around
You say you don't know
You tell me don't lie
You work at a smile and you go for a ride
You had a bad day
The camera don't lie
You're coming back down and you really don't mind
You had a bad day
You had a bad day

Well you need a blue sky holiday
The point is they laugh at what you say
And I don't need no carryin' on

You had a bad day
You're taking one down
You sing a sad song just to turn it around
You say you don't know
You tell me don't lie
You work at a smile and you go for a ride
You had a bad day
The camera don't lie
You're coming back down and you really don't mind
You had a bad day

(Oh.. Holiday..)

Sometimes the system goes on the blink
And the whole thing turns out wrong
You might not make it back and you know
That you could be well oh that strong
And I'm not wrong

So where is the passion when you need it the most
Oh you and I
You kick up the leaves and the magic is lost

Cause you had a bad day
You're taking one down
You sing a sad song just to turn it around
You say you don't know
You tell me don't lie
You work at a smile and you go for a ride
You had a bad day
You've seen what you like
And how does it feel for one more time
You had a bad day
You had a bad day

Saturday, November 26, 2005

Kwentong Chop Suey 2

Wheeeeeewww, tapos na naman ang isang lingo. Day off na naman, di nyo naitatanong mga kapitabahay ay inuumpisahan ko ang pag celebrate ng day off pag uwi ko ng madaling araw at pag blog bago matulog. Feeling ko ba ay ang gaang gang ng pakiramdam ko habang naririnig ko ang mga huni ng mga ibon na para bang nakikiisa sa aking victory.

Ang hirap talaga n gang trabaho mo ay involve ang costumer service, lahat gagawin mo para lang maka attract ng customers.

Ang tanong sakin ng customer kong Chekwa, “Are you Chinese?”
Ang sabi ko naman, “No, but my grandfather is.”
Ang tanong sakin ng customer kong Kimchi, “Are you Korean?”
Ang sabi ko naman, “No, but my grandfather is.”
Ang tanong sakin ng customer kong Japok, “Are you Japanese?”
Ang sabi ko naman, “No, but my grandfather is.”

Tapos lahat sila ay napapaamo ko na. Hwag lang silang magtatanong ng sabay sabay.

Siguro natatatawa na lang ang lolo ko sa heaven dahil kung ano anong lahi na ang pinanggalingan nya.

Speaking of heaven, there’s a sign at the corner of Grafton Bridge that says,
“I miss the way you talk to me when you were just a kid. - God”

Well God, everyone might have forgotten their inner child and the way they ask for your help but not me. I’m the same old boy that runs to you whenever I’m in trouble. Just don’t tell anyone about the silly things I ask from you.

Next week December na mga kapitbahay. Christmas na naman! Tuwa na naman si Ako, the Christmas Boy! Yahoooo! Tapos maya maya September na uwi na naman kami ng Pinas. Whooooo hooooooooo!!!!!!!

Thursday, November 24, 2005

My Son, The Hunk



Paki load mo nga ng tig 500 pounds ang bench press ko Dada.

Wednesday, November 23, 2005

Daylight turns to moonlight - and I’m at my best
Praising the way it all works - gazing upon the rest
The cool before the warm
The calm after the storm
I wish to stay forever - letting this be my food
But I’m caught up in a whirlwind and my ever changing moods
Bitter turns to sugar - some call a passive tune
But the day things turn sweet - for me won’t be too soon
The hush before the silence
The winds after the blast
I wish we’d move together - this time the bosses sued
But we’re caught up in the wilderness and an ever changing mood
Teardrops turn to children - who’ve never had the time
To commit the sins they pay for through - another’s evil mind
The love after the hate
The love we leave too late
I wish we’d wake up one day - an’ everyone feel moved
But we’re caught up in the dailies and an ever changing mood

Evil turns to statues - and masses form a line
But I know which way I’d run to if the choice was mine
The past is knowledge - the present our mistake
And the future we always leave too late
I wish we’d come to our senses and see there is no truth
In those who promote the confusion for this ever changing mood

Tahooooooooooooooooo!!!!!!!!!

Miss ko na naman ang Pinas. Kaninang pag gising ko ay na miss ko ang Pinoy breakfast. Buti pa satin may nag lalako ng pagkain. Dina kelangan lumabas pa at pumunta ka sa grocery. Sa umaga maririnig mo na ang sigaw ng “Tahoooooooooo!” o kaya naman ay ang pot pot ng puto. Yum yum!

Pag dating naman ng hapon ay hala at tusok tusok na sa fishball. May nag titinda rin ng bananaque at sago.

Haaay…. kelan kaya mauuso dito sa NZ yan.

Saturday, November 19, 2005

Ishtupid Lab

Sabi ko minsan sa kaibigan ko, “Sometimes war is not the only thing stupid but love is sometimes stupid as well.” Tama naman ako diba?.

Si Adan kinagat ang mansanas dahil kay Eba. Si Samson napahamak dahil kay Delila, Si Juliet namatay dahil kay Romeo. Sa Count Dracula naging bampira dahil kay Mina.

Yung iba jan, sa mata natin ay alam natin na nagbobolahan lang, nag gagamitan pero sa sarili nila di nila nakikita yun. Minsan kahit na ang babae ay dumidikit lang kay lalake dahil sa kanyang pera, ang paniniwala ni lalake ay mahal sha nito. Si babae kahit na ginagawang punching bag ni lalake ay hindi pa rin nagigi gising sa katotohanan dahil mahal na mahal nya si lalake.

Kaya tayong mga kaibigan kahit anong pilit nating ipakita sa kanila ang katotohanan ay sarado ang kanilang mga mata (Love is blind nga eh) Yung iba nga ay willing na i sacrifice ang lahat kahit na buhay basta makuha lang ang gusto nila.

Haaayy pag ibig…. Masdan ang ginawa mo…

adik sayo, awit sa akin
nilang sawa na sa ting
mga kwentong marathon
tungkol sayo
at sa ligayang
iyong hatid
sa aking buhay
tuloy ang hanap ng isipan koy ikaw

sa umaga sa gabi sa
bawat minutong lumilipas
hinahanap-hanap kita
hinahanap-hanap kita
sa isip at panaginip
bawat pagpihit ng tadhana
hinahanap-hanap kita
hinahanap-hanap kita

Tuesday, November 15, 2005

Miss Na Miss Na Kita

jollibee
Wala talagang sasaya sa party sa Jollibee at McDo, bukod sa walang hassle sa hugas ng pingan ay enjoy pa ang mga bata sa mga mascots at games.

Ewan ko sa inyong mga magulang hah pero ako ay may parte na laging iniiwasan pag dating jan sa mga party sa burger joints at yun ay ang PARLOR GAMES NG MGA MAGULANG.

Bakit kamo? kasi naman naman naman. Wala talaga sa image ko ang mag paka jologs sa harap ng mga tao. Imagine sasayaw ka sa paligid ng silya (yuck! kadiri!) at isa pa ang question and answer portion ng mga daddy at mommy na dapat magtutugma (e.g. san kayo unang nag date?) tama bang i broadcast sa buong restawran yun? at ang pinaka pinaka hate ko ay ang classic na isusulat ang pangalan using your pwet. Yuck! No no no no no... please... di talaga tugma sa rocker image ko. (nginig***)

Sabayan pa ng host na alaskador, no way man! dapat di ni delete na ang parteng ito sa mga birthday party diba? kasi para sa mga bata lang talaga yun eh.

Pero nakaka miss. Kaya pag balik namin eh (hmmmmm...) baka pwede na rin.

Sunday, November 13, 2005

The Love That You Hate

Sa tutuo lang dibah lahat naman tayo ay pagka vane?. Sino ba naman ang hindi gutsong maging gwapo at maganda? I am so vane. Yun nga lang I am not genetically gifted kaya isa ako sa mga pinagkabiyayaan ng love handles. I remember going to the gym religiously for six days a week complete with strict diet but unfortunately my love handles emerged victorious.

Love handles na kung tawagin nating “bilbil”. Bilbil...bilbil,bilbil. bilbil,bilbil. Sa tunog pa lang ang sama nang pakingan ano po?

Dati marami akong time mag exercise. Shempre binata ka naghahanap ka ng girlfriend at ang main objective mo ay mag mukhang adonis pero nang nagkapamilya na ako ay unti unti nang nababawasan ang oras ng pag e exercise lalo na ngayon na lagi akong puyat at kulang ang dalawang araw sa gawaing bahay. Pero lately ay feeling ko ay nagiging lousy ang feeling ko at madalas akong nagkakasakit. Tinanong ako ng Father ko kung nag eexrecise pa ako at dun ko na realize ang tutuong benefits ng pagiging fit. Hindi sa gusto kong maging “papable” kundi gusto kong ibalik ang pagiging healthy.

Last week bumili ako ng running shoes. After two years ulit ako nagkaron ng running shoes (Wow! Di ko na realize na ang tagal ko nang di tumatakbo.). Pililitin mag exercise ulit, pipilitin mag karon ng time at pipilitin ibalik ang dati kong condition na lagi sharp at alert. Shempre di mawawala ang gusting maging pogi ulit (para kay Jeng shempre!)

Kaya mga kapitbahay pag nakita nyo akong dumaan sa tapat ng bahay nyo ay pakihanda na lang ang cheers at palakpak hah.

"Exercise is done against one's wishes and maintained only because the alternative is worse"

Wednesday, November 02, 2005

Simot Sarap

Na aalala ko pa nuoon nang nabubuhay pa si Mom. Lagi nya akong sinisita pag may tira ako sa plano ko at nakikita ko shang inuubos ang mga leftovers sa fridge. Hangang college at nang makapagtrabaho na ako ay di ko pa rin na absorb ang ugali na hindi magsayang ng pagkain. Pero ngayon na may sarili na akong pamilya ay ako na ang tiga ubos ng tira tira ng aking mag ina. Ganyan talaga siguro. Siguro talagang ma re realize mo ang kahalagahan ng mag tipid pag ikaw na ang gumagastos sa grocery. Nakatulong din siguro na naa awa ako sa mga kapos palad lalo na sa mga mahihirap na mga pinoy na walang makain. Sana si Ethan ngayon pa lang ay ma realize nya ang pagtitipid at hindi pagsasayang ng pagkain. Sisikapin ko na ituro sa kanya ang ugaling ito.

Tuesday, November 01, 2005

Mind Games

While at work, standing and doing nothing, people are smiling back at me because I’m sporting my killer Hollywood smile (walang kokontra kung pwede).

Hindi nila alam biktima na sila ng aking MIND GAMES!

Ano ang mind games? Simple lang yan laruin mga kapitbahay. Pwede mo itong gawin lalo sa mga lugar na napapaligiran ka ng maraming tao, habang nasa mahabang pila, sa bus at mrt o habang naghihintay kay misis sa pag sho shopping dahil inaabot na sha ng isang dekada dahil di sha makapag decide kung alin ang pipiliing sapatos. (Ahem!)

So anyway, habang napapaligiran ng tao, hanapin mo ang mga magkakamukha, kung sino ang may bilog, pahaba o square na mukha, kung sino ang singkit at luwa ang mata at kung ano ano pa.

Next gumawa ng imaginary line sa mga magkakamukha. Tapos kung sino ang may pinaka mahabang imaginary line, yun ang panalong grupo. Oh ok ba? Sigurado yan, maaliw mo ang sarili mo, mapapangisi ka pa. Wag mo lang mashado ipa obvious at baka mapag kamalan kang adik o may sayad.

May variation din yan, pwede mong pag sama samahin ang malalaking pwet, malalaking tyan at kung ano pa ang lalabas sa creativity mo.