*

It doesn't matter if you don't know how to love me. What’s important is I know how to love you.

The Cure Live in New Zealand

It's 1:00 am and yes I’m still in shock after seeing Robert Smith and the rest of the Cure.

Pero unang una ako ay mejo na bad trip dahil hinold ang aking camera ng mga security so that means ala akong ma I share sa inyo at lalo na wala akong souvenir. I tried using my cellphone pero mukha lang isang putok ng labintador ang kuha dahil low res sha at walang zoom at pangalawa ay na disappoint ako dahil mejo malayo ang nakuha kong upuan.

So anyway the show must go on

The band started of with “Fascination Street” na mejo bago bago na at mejo alam pa ng nakakarami. Lahat atah ng songs sa first set nila ay bago, at first shempre excited ang mga tao kahit na hindi lahat familiar sa mga bagong album nila pero after 4 to 5 songs na bago ay mejo na bo bore na ang mga tao but then sinunod sunod nila ang “In Between Days”, “Just Like Heaven”, “Friday I’m Love” at dun na ulit nabuhayan ang mga audience.

Third set balik sila sa mga bagong songs na nag mellow ulit ang mga tao pero tulad ng secong set sinunodd sunod nila ang mga sikat na kanta tulad ng “Boys Don’t Cry”, “Jumping Someone Else’s Train”, “A Forest”, “10:15” at kahit na “Killing an Arab” ay ginawa nila.

Si Robert Smith kahit ma mejo may edad na at malaki na rin ang tyan nya ay wala pa rin kupas, ganun pa rin ang kanyang buhok at boses after all this years. Galing!

Wow! Wow! What a night!

Alalala Lulong!

Alam naman natin na ang sugal ay nakaka addict. Pero gano sila kaadik?

Well one more time let me tell a story. Minsan meron isang player sa blackjack, napapansin ko na wala shang imik at maya maya ay namumutla na sha, tapos yan, bigla nalang shang nag collapse. It turned out na sha ay diabetic at hindi pa sha kumakain simula tanghali. Talagang shock ako sa nangyari and my story doesn't end there. Tinanong sha ng mga security kung gusto nya nyang umuwi at e escortan sha. Naku man! ayaw paawat si diabetic boy at ok daw sha, humingi lang ng maiinom na tubig! Oh good Lord! Pero nakikita ko sa mukha nya na namumutla sha at pinapagpawisan ng malapot. Wow! Grabe!

Madalas din mangyari na may mga players na iniiwan ko dun ng mga 4:00 am at tapos na ng shift ko. Ako, natulog na at nakapag pahinga, then nightime come pasok ulit and... Voila! nandun pa sila! kung san table ko sila iniwan at sila rin ang aking unang customer sa gabi. Talagang napapanganga ako mga friends.

Minsan nag iisip ako eh, Marami shang pera pero buong magdamag nandito sha? So ano ang kinabubuhay nya? at pano sha kumikita ng limpak limpak?