an ode to my first cellphone

second generation nokia 5110 if im not mistaken.

lahat na ng tao nuon may cellphone na. ang sabi ko sa sarili ko hinding hindi ako gagamit ng cellphone. nakapag decide lang akong bumili ng cellphone dahil pinaplano namin ni jeng ang kasal namin. matagal din bago ako nagpalit o nag upgrade ng phone. sa phone na ito ko nalaman na may sakit si mommy at kailangan namin umuwi ng pinas. sa phone na ito ko rin nalaman na magiging daddy na ako. ngayon isa na lang shang paper waight pero proud akong i display sha sa aking desk. parang retro ang dati ba at naalala ko ang aking mga napagdaanan na mga pagsubok. mag senti ba?