Bargain King And Queen

Kung meron man kaming parehong favorite hobby besides eating ay yun ang mag hunting ng mga bargains. Jan kami machaga mga kapitbahay, talagang sinusuyod naming ang mga nakalagay sa bargain bin. Pero ang pinaka magaling sa bargain at ang bargain queen ay si Jeng. First, nung kami ay lumipat sa aming apartment ay kelangan naming maghanap ng appliances. Nakabili si Jeng ng living room set at queen size bed for 200 dollars, yes two hundred dollars friends di naman lumang luma at matino pa ang ichura. Kadalasan din na tinatanong sha ng mga friends at office mates nya kung saan at magkano nya nabili ang kanyang mga dress at abubots like ang kanyang watch na maraming humahanga pero bili lang nya eh ten dollars, hi hi hi …katuwa anoh? ang kanyang earings may nabilib din eh two dollars lang naman ang bili nya. Ang kanyang bag na maraming humanga na ang bili nya ay five dollars at marami pang iba. Buti na lang at wala sa ugali nya ang mangagancho (di tulad ko) kundi she will be laughing her way to the bank (ayuz ba ang aking expression?)

Pasalmat din si Ethan sa abilidad ng kanyang nanay dahil lagi si Jeng nakaka chamba ng mga sale na mga childrens clothes. Si Ethan daig pa ang anak ni “Becs ang Posh” sa porma pero ang tutuo ay bili ni Jeng ang mga shirt nya 5 dollars for a bundle of three, 5 cute socks for ten dollars

Ako naman I could spend hours and hours sa tambak na mgaa sale na cds at dvds na halos matababunan na ako sa kaka hukay. Yung iba naman na bargain na nabibili ko ay binebenta ko naman ulit online, ayun, may mga nau uto naman at nabebenta ko ng doble. He he he.

Hindi porket nasa mall ka eh kelangan gumastos ng malaki. The moral of the story is “like any other skill, shopping is all about being ingenious and it involves a lot of patience.”

Uwing Uwi Nako!

Pag kuha ko ng replyly sa application for leave ay mejo kabado ako kaya sa Sikyo ko pinabuksan. Ang sabi ko, “tell me if it’s good, if not just throw it in the bin”, tapos ang sabi nya leave approved. Whohooooo!!!!!!!!!!!!! Bigla akong napasigaw mga kapitbahay. Approve ang leave ko sa October! Yahoo! ibig sabihin tuloy na tuloy na kami sa pag uwi. Exited na ako mg kapitbahay kaya ngayon pa lang ay nagplaplano na kami ni Jeng sa aming itinerary. Salamat, salamat sa dyos at muli kaming bibigyan ng pagkakataon na makita ang mga mahal namin sa buhay. Sa wakes ay makikita ko na ang puntod ni Mommy. Sa wakas ay makakapag pahinga kami ng maayos at kumpleto ang tulog. Sa wakas ay makakapag lakwacha ulit kami.

Kaya lahat kayo jan na nasa Pinas, let the countdown begin. Kita kits!

Jedi Order

The Force is an energy field, which is generated by all things and has been theorized and experimented with, since the origin of man. The Force was somewhat understood by the yogi and martial artists of the Past. Many of these lessons have evolved from their studies of "ki" or "Chi", and "prana", in association with the universal life force. The Force encompasses everything, both animate and inanimate. Without the Force, there is no life. It is the knowledge of the Force and how to manipulate it through the power of the Will that gives the Jedi Knight his special abilities.

One who wishes to go along the path of the Force needs to study the reality of the external universe and the reality of the universe within. Everything in the universe shares by nature, the same spirit with the universe. All phenomena; physical, mental and spiritual come from one source, and all is connected through the Universal Force. It is one of the duties assigned to the Jedi Knight that they should polish day by day the spirit shared with the universe so that their relationship with others and the Force may be in peace and harmonious with all.

The Way of the Jedi is to give life to all things, to reconcile the universe, and to foster the completion of everyone’s journey along the Path. All Jedi Masters, Knights and Students should work together to accomplish these things. (taken from http://www.thejediway.org/Wisdom_for_Jedi.html)


Star Wars and Jedis are all but fiction but take away all the spaceships, monsters and lasers we are left with the FORCE. The FORCE is very real. What is the FORCE? The FORCE is simply the FAITH, believing in the power of the Supreme Being. I thank God for giving me the Force. The real Force or Faith is all about doing the impossible. No, not flying or mind control but you know, life’s greatest challenges.

Anong Gusto ko Maging?

Ang sarap panuorin ng mga batang naglalaro at para bang wala silang pakialam sa nagyayaring kaguluhan sa mundo bastat sila ay inosente at masaya. Ang sabi ko sa sarili ko ay siguro ang mga pinaka masaya at kuntento sa kanilang mga trabaho ay ang mga tao na napapaligiran ng mga bata (teacher, pedia, charity work), Naisip ko tuloy na sana ay nag teacher na lang ako. Actully na experience ko na rin mag turo ng Arts sa mga bata nung ako ay nag practicum at nakaka gaang nga ng pakiramdam. I don’t mean to sound like a Ms. Universe candidate hah pero kasi ang sarap ng feeling ng nakakatulong ka sa mga bata di bah?

Actually marami rami na rin akong path na dapat na pinuntahan at minsan ay iniisip kung yung path na yun ang aking sinundan. Ano at nasan na kaya ako ngayon?

Ako ay naka pasa sa entrance exam sa aeronotics, ano kaya kung tinuloy ko ang pagiging piloto?

Ano kaya kung tinuloy ko ang training ng pagiging flight steward? Masaya kaya ako duon?

Ano kaya kung tinuloy ko ang pagiging Visual Artist? Gaano kaya ako katagal magugutom bago makagawa ng pangalan?

Kung di kaya kami umalis ng Pinas ni Jeng at ako isang graphic artist pa? Naku! Baka dina kami magkita nyan, naalala ko eh pag pumasok ako ng Lunes eh di ko na alam kung kelan ako uuwi.

Eh kung tinuloy ko ang pagiging musician at band member sapat kaya ang kinikita ko? May record deal na kaya ang band ko ngayon?

Sa huli ay napag isip isip ko na ang importante ay ang “ngayon”, meron na kaming Ethan at ito na siguro ang pinaka magandang ma i o offer sa amin ng Dyos, siguro nga ito na rin ay para sa ikabubuti namin, ang malayo ako sa office work na napaka stressfull. Pero kung ako ay bibigyan ng chance ay sana ay maka kita ako ng work na para sa mga bata o kaya sa environment kasi iba talaga ang feeling.

Mabuhaaaaaaay!,…My name is Donald Foronda from Paranaque Citiiiiiiiiiiiiiii!!!!!!!!!!

A Wan... Ena Tu... Ena Tri...I Think Im Gonna Die...Bye Bye World Goodba haay...

While crawling my way home because of a gargantuan headache which was caused by too much counting, I realized that my life is ruled by mathematics and there will be no escape from numbers in this world ruled by numbers. You see, I wake up in the morning and the first thing I do is to check my account balance, so that’s numbers, which I should know what phone number to call then I should have my registration number and my pin number ready when prompt to enter or else I’ll start all over again then I call my medical insurance, again a number and I should have my client number ready. If I’m not lucky they’ll say they are busy and will be ask to leave my cell phone number. If I have time I’ll call my family back home which I couldn’t get the phone card number, country code and area code into my head so it is written on the phone. Get ready for work at 1:30 and wait for the bus number 223 at two twenty. At work I go to wardrobe to get my uniform that is numbered 1283. Keep my clothes in my locker which is numbered 2435. Start work and log in using my employee number 30267. While working Ill be doing loads of counting then have a break and go to vendo machine and enter the express code 507 for coffee with sugar. After twenty minutes start work again. Day is done, work finished and its payday, I got to ATM machine and enter my pin number to withdraw money then wait for the taxi service 655. I’m finally home at around five. Be sure so blog before five thirty so I can sleep at six and start all over again.

Rock to School

Ambilis naman ng panahon, si Ethan nag start na mag school, sa childcare lang naman.

Naalala ko lang mga kapitbahay, ewan ko kung agree kayo sakin hah pero parang di atah tama ang mga bagay na ito nung nag aaral pa ako.

Unang una ay ang C.A.T at idamay na natin ang R.O.T.C. Maling mali, laking pagkakamali, I mean what for?! Tatayo ka lang naman sa raw ng apat na oras. Wala naman pinapag handaang gera.

Naalala nyo ba ang right minus wrong? Oh my god! Wrong na I minus pa sa right.. Talaga naman may pagka sadista ang teacher mo kung ganito ang sistema nya.

Computer subject pero tatlo lang ang computer ng school nyo at trenta kayo sa klase.

Higit sa lahat every year inu update (kuno) ang mga textbook kahit na kulangot lang ang nadagdag basta lang pagkakitaan ng mga publishers.

Ito naman ang aking observation lamang about NZ studants at pati na rin ang kanilang education system as compared to Pinas. So kung balak mo kapitbahay na mag aral dito o ang mga anak mo ay ito ang mga pede mong i expect.

Libre ang primary at secondary school, the bad news is sobrang mahal ng tertiary kaya meron ditong tinatawag na student loan.

In regards to student loan, ang iba ay secondary lang ang tinatapos tapos mag tratrabaho na agad. Ang karamihan naman ay working while studying, marami nyan dito kaya ang mga students ay marunong mamuhay ng independent, yung ang positive side ang negative side ay sobrang bilib sila sa sarili nila at ayaw nang makinig sa mga magulang. Kaya kayong mga nasa Pinas ay swerte kayo kasi ang mga magulang nyo ang nag papa aral sa inyo kaya tigil tigilan nyo ang sobrang lakwacha hah.

Dito spoonfed lahat ng lectures at internet based, pede ka ngang di pumasok eh lahat ng notes online while sa Pinas ay ang mga students ay resourceful at kanya kanyang research sa library. Pero kasi nga ang mga students dito ay hectic ang mga schedule kaya siguro justified ang ganong sistema.

Ang mga students dito ay mga “mahihina” sa spelling, di nila mashado binibgyan ng focus ang pag spell ng tama at ang mga top notchers sa schools ay mga Asians. Opinion ko lang yun

Ala nang minor subjects dito pag tungtong ng tertiary, focus na sa major mo di katulad sa atin na Fine Arts ka eh meron kang Philosophy, Social science at kung ano ano pa. Nung high school ako eh meron Rizal, Anak ng pating! Pag tungtong ko ng college eh may Rizal pa rin! Ano ba yan!

Wala gaanong lakwachahan dito yun nga lang meron pa rin ikaka worry ang mga magulang kasi ang mga students dito ay mejo wild at parang nakawala sa hawla kung mag party, kasi ba naman pagkatapos ng lonely life nung mga bata pa sila ay mapapa barkada bigla.

Lastly maraming nagsasabi na kung satin nag high school ay pag dating daw dito at nag University ay masipag at nagiging top notch. Kasi siguro satin ay talagang pinupukpok sa aral. Sayang nga kasi nahuhuli na ang education system sa Pinas at nahahaluan ng corruption. Sayang..sayang…talaga. Likas pa naman tayong masisipag at macha chaga.