Saturday, September 23, 2006

Nakaka Kilig!

Mga kapitbahay, ito na ang last blog ko ng Sunday morning kasi next week na ang alis namin papunta ng Pinas. Excited ba ako? Hindi. Soooooooobraaaaaaaaaaaaang excited lang naman!

First week lang naman ng November eh naka pack na ang aking mga clothes at mejo tag tamad na ako sa work. Minsan eh lumilipad ang aking utak at nai-imagine ko na ako ay nakahilata sa beach.

Naku nakaka tempt nga gamitin ang aking seck leave eh pero kelangan sagarin ko na.
Haaaaayyyyy......

Hear the whisper that country calls my name
See the springfiled that never be the same
I need rest and i need a sense of peace
Once complete when the mind is at ease

Singing home near the mountains
Home by the sea
Singing home where the heart is
Be with me where ever i go
Be with me, come be with me now

1 Comments:

Blogger fayenget said...

uy! ako una. naku! ganyang-ganyan din feeling ng family ko tuwing uuwi d2 sa pinas. gusto na nilang hilahin ang araw para mapadali. Enjoy!!!

2:53 AM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home